Dla odprężenia od straszliwego stresu, który towarzyszy nam od kilku tygodni w oczekiwaniu na tak upragnioną przez naród koalicję Kaczyńskich z Lepperem i resztkami trochę luzu na weekend. Najpierw dwa autentyczne listy francuskich podatników do ich Urzędów Skarbowych:

Szanowny Panie,

mam przyjemność potwierdzić otrzymanie Waszego listu z 12 kwietnia br. w którym już po raz trzeci domagacie sie zwrotu pieniędzy, które jestem wam dłużny. Zapewniam Was, że zadłużenia nie kwestionuję i mam zamiar je spłacić tak szybko, jak tylko będzie to możliwe. Ale z drugiej strony chcę Pana poinformować, że mam także wielu inny wierzycieli, równie godnych szacunku, jak Wy, których także chcę zaspokoić. Dlatego też każdego miesiąca wkładam kartki z nazwiskami moich wierzycieli do kapelusza i wyciągam na chybi trafi tego, którego w danym miesiącu spłacę. Mam nadzieję, że wkrótce i Wy zostaniecie wylosowani. Tymczasem zaś proszę by zechciał Pan przyjąć wyrazy mego najgłębszego szacunku.

Podatnik

P.S: zważywszy, że Pana ostatni list zredagowany był w sposób mało kurtuazyjny, pragnę z przykrością powiadomić, że w najbliższym losowaniu Wasz Urząd nie będzie wzięty pod uwagę.

Szanowny Panie z Urzędu Skarbowego,

Moja paczka może Pana nieco zdziwić. Spieszę więc z kilkoma wyjaśnieniami. Załączam do niej fotokopię z artykułu w „Nouvel Observateur” zatytułowanego: „Prawdziwe wydatki państwa”. Jak Pan zauważy zapewne w czwartym paragrafie wyjaśnia się, że Pałac Prezydencki zwyczajowo płaci za taczkę 5200 franków, za podnóżek 2300 franków i młotek 500 franków od sztuki. Ponadto w bardzo interesującym artykule w „Canard Enchaine”, którego wiarygodność jest dobrze znana (także załączam kopię) znajdujemy informację, że deska klozetowa w nowej siedzibie Ministerstwa Finansów kosztowała 2750 franków za sztukę. Ponieważ w roku podatkowym, który minął mam do zapłacenia 13216 franków przesyłam Wam w paczce cztery nowe deski klozetowe i pięć młotków, co daje łącznie 13750 franków. Resztę wynoszącą 434 franków może Pan zatrzymać, jako rekompensatę za Pana cenne usługi, lub wykorzystać na zakup dodatkowego śrubokręta dla naszego Prezydenta Republiki (patrz artykuł: „Prawdziwe wydatki państwa”). Ponieważ było dla mnie prawdziwą przyjemnością zapłacić podatek tegoroczny, proszę by nie miał Pan na przyszłość wahań w nadesłaniu mi aktualnego cennika stosowanego przez dostawców dla państwa.

Pozostaję z najgłębszym uszanowaniem

Szczęśliwy podatnik.

A teraz dowcip, który dostałem dwa dni temu mailem:

W Warszawie na skrzyżowaniu wypadek. Z jednego auta wychodzi Tusk z drugiego Kaczyński: – To cud, że żyjemy – mówią. – Tak, to znak żebyśmy się wreszcie dogadali – mówi Kaczyński. Uczcijmy to. Wyciąga piersiówkę i podaje Tuskowi. Tusk bierze solidny łyk, a Kaczyński zakręca butelkę i chowa. – No a ty? – pyta Tusk. – Ja poczekam aż przyjedzie policja z alkomatem.

A na koniec Szanowni Goście sensacyjna wiadomość o Kuczyńskim Waldemarze, głęboko przez niego ukrywana, a odkryta przez czytelnika jego najnowszego artykułu w „Gazecie” – „Koalicja Zamętu”:

„Ciekawy jest sposób w jaki homoseksualne skłonności Kuczyńskiego (niespełniona miłość do Kwaśniewskiego) przekładają sie na głoszone poglądy polityczne. Kuczyński! Lepper też jest sexy (dawny-wuuj)”.

Panie dawny – wuuj ma Pan rację! Lepper jest nawet bardziej sexy, niż Kwas, dlatego go bardziej…. poważam.

Ten wpis został opublikowany sobota, 22 kwietnia, 2006 at 11:23 . Możesz śledzić komentarze do tego wpisu za pomocą linku RSS 2.0 . Możesz zostawić komentarz, lub śledzić je z własnej strony.